24 Nisan 2011 Pazar

Don’t ever think I don’t like my life (just because I had a rough start). I have come to like my insecurities, fears, doubts and flaws.
I have come to like my ups and downs, learning from falling and getting up - again and again.
I start to see the future, and it’s bright. It’s wonderful.
Because I choose to play a part in it.

Hic bir zaman sirf kotu bir baslangicim oldu diye hayatimi sevmedigimi zannetmeyin, complexlerimi, korkularimi, tereddutlerimi ve "cirkinliklerimi" sevmeye basladim.
inislerimi ve cikislarimi sevmeye basladim, dusmekten ogrenmeyi ve tekrar ayaga kalkmayi- tekrar tekrar
gelecegi gormeye basladim, cok aydin, muhtesem.
cunku katilmayi sectim.

-Dunyayi gezen arkadasim, Saar.


x Rumi

2 yorum:

  1. wow! O.O WOOOOW! @_@...
    abi saar a öyle özeniyorumki O.O..
    o deprem/tsunami sırasında japonyadaydı dimi rüm neolduki ona acep nerdeymiş şimdi? O.O
    ve abi bu kız gibi yaşamak için neler vermezdim.. ki öylede olucam lan.

    -Ayşecü.

    YanıtlaSil